TN Film (Twisted Nematic + Film)
Ekrany TN są najczęściej używanymi matrycami w przemyśle LCD. Ich szerokie zastosowanie wiąże się głownie z niskim kosztem produkcji ekranów opartych o tą właśnie technologię. Matryce te stosuje się najczęściej w tanich rozwiązaniach domowych oraz biznesowych, a także ze względu na niski czas reakcji piksela w produktach przeznaczonych dla komputerowych graczy. Czas reakcji piksela to największa zaleta ekranów opartych o technologię TN. Przejścia pomiędzy stanem piksela czarny-biały-czarny są w tym przypadku bardzo niskie. Największe problemy matryc TN to przede wszystkim stosunkowo wąskie kąty widzenia, szczególnie w pionie oraz słabe odwzorowanie kolorów zarówno w przypadku ekranów sześcio
jak i ośmiobitowych.
MVA (Multidomain Vertical Alignment)
MVA to technologia opracowana przez Fujitsu-Siemens w 1998 roku. Miała stanowić
kompromis pomiędzy szybkimi ekranami TN, a doskonałymi pod względem reprodukcji kolorów IPS. Z jednej strony MVA oferowało niski czas reakcji piksela (około 25ms) z drugiej zaś przyzwoite odwzorowanie kolorów oraz szersze niż w przypadku ekranów TN kąty widzenia. MVA wprowadziło również wysoki poziom kontrastu, który dotychczas nie był osiągalny w ekranach TN oraz IPS bez użycia technologii takich jak DFC (Digital Fine Contrast). W obliczu ciągle przyśpieszających ekranów TN, tradycyjnym problemem paneli MVA były słabe czasy reakcji. Wraz z pojawieniem się technologii overdrive, podnoszącej czas wznoszenia piksela, światło
dzienne ujrzały matryce P-MVA.
P-MVA
Ekrany P-MVA wprowadziły niższy czas reakcji w przejściu piksela pomiędzy stanami szarybiały-szary (faktycznie zmienił się jedynie czas wznoszenia piksela, czas opadania był mniej więcej identyczny jak w matrycy MVA). MVA to technologia, którą pomimo lepszej jakości barw niż w TN nadal cierpi na niedoskonałość odwzorowania kolorów. W matrycach tego typu kryształy ułożone są w domenach o rożnym skierowaniu. Dzięki temu jeżeli jedna domena pozwala przejść światłu, druga znajdująca się pod kątem przyciemnia je. Dlatego też patrząc idealnie prostopadle na ekran mamy wrażenie, Że niektóre subtelne tony, szczególnie ciemne, znikają. Kiedy natomiast zmienimy choć odrobinę kąt patrzenia, barwy pojawiają się ponownie.
PVA (Patterned Vertical Alignment)
PVA została opracowana przez firmę Samsung (którą nadal pozostaje największym
producentem tego typu ekranów) jako alternatywa dla MVA. Niemniej jednak większość parametrów jak i proces technologiczny wytwarzania ekranów PVA rożni się na tyle znacząco od MVA, że obie technologie można traktować jako niezależne.
Konstrukcja matryc PVA jest podobna do MVA, kryształy zlokalizowane w domenach zmieniają położenie tak, aby użytkownik patrząc praktycznie z dowolnego kąta widział zawsze niezmienny obraz. Podobnie jak w ekranach MVA jakość kolorów nie jest najlepsza, dlatego też ekrany te nie są stosowane w profesjonalnych monitorach graficznych. NEC w większości swoich produktów z serii SpectraViewR posiada ekrany IPS. PVA pozwala na osiągniecie na tyle dobrego odwzorowania kolorów, katów widzenia, czerni oraz kontrastu. Obecnie ekrany PVA/S-PVA (zmniejszony czas reakcji piksela, podobnie jak w P-MVA), dzięki nieustannie malejącemu czasowi reakcji piksela stają się jednymi z popularniejszych rozwiązań. Użytkownicy cenią sobie głownie jakość kolorów (wyższą niż w przypadku monitorów TN), szerokie kąty widzenia umożliwiające oglądane niezmienionego obrazu na raz przez klika osób, wysoki kontrast (nawet 3000:1) oraz stosunkowo niski czas reakcji piksela.