Jednocześnie nie podnosząc kosztu za bardzo kosztów produkcji paneli. Nowe rozwiązanie może prowadzić do obniżenia kosztów jakie trzeba ponieść przy budowaniu całej instalacji, gdyż ogniwa bardziej efektywne oznaczają, iż będzie można ich mniej zainstalować dzięki temu obniżając koszt całej instalacji.
Atrament powstał dzięki dwóm odkryciom dokonanym na Uniwersytecie w Lund. Zespół profesora Larsa Samuelsona dowiódł, że nanokable zwiększają efektywność paneli słonecznych i opracował nową metodę ich produkcji. Od jakiegoś czasu naukowcy poszukiwali taniej metody wytwarzania nanokabli. Obecnie produkowane, są za pomocą procesu wsadowego z użyciem podłoża, na którym stopniowo rosną. Jest to jednak metoda zbyt kosztowna, by mogła zostać zastosowana na szeroką skalę.
Jednak zespół Samuelsona opracował technologię, w której nie ma potrzeby używana podłoża. Produkcja w owej technologi odbywa się w piecu o kształcie walca i rozpoczyna się od odparowania cząsteczek złota, z którego nanocząstki tworzą areozol. Złoto w procesie produkcyjnym jest katalizatorem reakcji w procesie biorą jeszcze udział jeszcze dwa gazy. W procesie aerotaksji powstają nanokable z arsenku galu. Produkcja jest bardzo szybka przebiega ona od 200 do 1000 razy szybciej niż obecnie na podłoży. Profesor Brian Korgel z University of Texas mówi, „że technikę aerotaksji można potencjalnie przeskalować do procesu ciągłego”.